link

در برخی خانمها موهای صورت بیش از حد طبیعی هستند و از نظر زیبایی مشکل آفرین میباشند. افزایش غیرطبیعی موی صورت میتواند به علل گوناگونی باشد، ولی شایعترین علت آن مسئل ناشناخته و احتمالا وراثی است. از جمله علل دیگر میتوان به بیماریهای غدد داخلی، کیست تخمدان و مصرف بعضی داروها اشاره نمود.1- بیرنگ کننده ها: بیرنگ کردن یا دکلره کردن، ساده ترین راه درمان موهای اضافی است. برای این منظور میتوانید از کرمهای مخصوص که با پودرهای ویژه ای مخلوط میشوند و یا از آب اکسیژنه استفاده کنید. پوست را با آب و صابون به خوبی بشویید تا چربی آن پاک شود. بیرنگ کردن بیشتر برای موهای ظریف و کرکها مناسب است.2- موم، موچین، تراشیدن و بند انداختن: تمام این روشها تقریبا مشابه هستند و هیچ بک را توصیه نمیکنیم، بویژه بند انداختن را که یک روش غیربهداشتی و خشن است. امروزه دستگاه های تراشنده جدیدی به بازار عرضه شده که تقریبا تمام موها را از ریشه درمی آورد ولی هر بار که موها کنده شوند، ضخیمتر شده و رشد آنها تسریع میگردد. بنابراین اثر روشهای مزبور موقتی است و به تحمل درد و ناراحتی آن نمی ارزد.3- کرم های موبر: این کرم را معمولا باید به مدت ده دقیقه بر روی موضع قرار داد و سپس موها را مالش داد و بعد از آن شست. به این ترتیب موهای اضافی از بین میروند. اگر پوست شما حساس باشد و در اثر مصرف این کرمها دچار سرخی و التهاب یا خارش شود، از آنها استفاده نکنید.4- سوزاندن یا الکترولیز: در این روش ریشه مو را بوسیله جریان ضعیف الکتریسیته میسوزانند. اگر تعداد موهای زائد صورت اندک و پراکنده باشد، بهترین راه درمان آن، سوزاندن است. این عمل باید توسط فرد مجرب انجام شود تا ریشه مو کاملا سوزانده شود و از رشد مجدد آن جلوگیری به عمل آید. ممکن است.... متن کامل در ادامه مطلب.
در برخی خانمها موهای صورت بیش از حد طبیعی هستند و از نظر زیبایی مشکل آفرین میباشند. افزایش غیرطبیعی موی صورت میتواند به علل گوناگونی باشد، ولی شایعترین علت آن مسئل ناشناخته و احتمالا وراثی است. از جمله علل دیگر میتوان به بیماریهای غدد داخلی، کیست تخمدان و مصرف بعضی داروها اشاره نمود.1- بیرنگ کننده ها: بیرنگ کردن یا دکلره کردن، ساده ترین راه درمان موهای اضافی است. برای این منظور میتوانید از کرمهای مخصوص که با پودرهای ویژه ای مخلوط میشوند و یا از آب اکسیژنه استفاده کنید. پوست را با آب و صابون به خوبی بشویید تا چربی آن پاک شود. بیرنگ کردن بیشتر برای موهای ظریف و کرکها مناسب است.2- موم، موچین، تراشیدن و بند انداختن: تمام این روشها تقریبا مشابه هستند و هیچ بک را توصیه نمیکنیم، بویژه بند انداختن را که یک روش غیربهداشتی و خشن است. امروزه دستگاه های تراشنده جدیدی به بازار عرضه شده که تقریبا تمام موها را از ریشه درمی آورد ولی هر بار که موها کنده شوند، ضخیمتر شده و رشد آنها تسریع میگردد. بنابراین اثر روشهای مزبور موقتی است و به تحمل درد و ناراحتی آن نمی ارزد.3- کرم های موبر: این کرم را معمولا باید به مدت ده دقیقه بر روی موضع قرار داد و سپس موها را مالش داد و بعد از آن شست. به این ترتیب موهای اضافی از بین میروند. اگر پوست شما حساس باشد و در اثر مصرف این کرمها دچار سرخی و التهاب یا خارش شود، از آنها استفاده نکنید.4- سوزاندن یا الکترولیز: در این روش ریشه مو را بوسیله جریان ضعیف الکتریسیته میسوزانند. اگر تعداد موهای زائد صورت اندک و پراکنده باشد، بهترین راه درمان آن، سوزاندن است. این عمل باید توسط فرد مجرب انجام شود تا ریشه مو کاملا سوزانده شود و از رشد مجدد آن جلوگیری به عمل آید. ممکن است برای سوزاندن تمام این موهای زائد نیاز به چند جلسه مراجعه باشد. پس از هر بار الکترولیز، محل آن را با پنبه الکلی تمیز کنید و پماد ویتامین. A بر روی آن بمالید. این عمل موجب تسکین و تسریع التیام زخمها میشود.
5- اشعه ایکس: استفاده از اشعه ایکس برای از بین بردن موهای زائد تقریبا منسوخ شده است چرا که موجب آسیب پوستی میشود و روش مؤثر و بیخطری نیست..رفع علت: اگر افزایش موی صورت بعللی باشد که قبلا گفتیم باید علت آن برطرف شود. مثلا اگر بعلت آسیب تخمدان یا بیماری غدد داخلی موهای صورت افزایش یابند، باید با مراجعه به پزشک و درمان ناراحتی علت این افزایش را ریشه کن کرد. به این ترتیب موعهای زائد صورت نیز برطرف میگردند.اگر رشد اضافی موهای صورت به دلیل مصرف بعضی داروها باشد، باید مصرف آن دارو را با صلاحدید پزشک مربوطه متوقف نمود.برای از بین بردن موهای اضافی صورت روشهای مختلفی وجود دارد: بیرنگ کننده ها، کرمهای موبر، سوزاندن، تراشیدن، بند انداختن، استفاده از موم، اشعه ایکس، استفاده از موچین.در زمان حاملگی موهای ظریفی در لب بالا، چانه و گونه ها رشد میکند که چند ماه پس از زایمان خود به خود از بین میروند. بنابراین وجود آنها در زمان حاملگی نباید موجب نگرانی شود. در هنگام یائسگی نیز در برخی خانمها موهای صورت زیاد میشوند که برای درمان آنها باید با پزشک متخصص زنان مشورت کرد تا در صورت لزوم قرصهای استروژنی تجویز نماید.

تا به حال به این موضوع فکر کرده‌اید که چطور پیر می‌شویم و یا اینکه از کجا می‌فهمیم که شخصی پیر شده‌است؟

وقتی پیر می‌شویم بدن‌مان تغییرات زیادی می‌کند. دستگاه‌های مختلف در بدن کم‌کم فرسوده می‌شوند و این فرسودگی از کارایی آنها می‌کاهد.

در حالت کلی، ماهیچه‌ها، رگ‌های خونی و چشم‌ها و گوش‌ها، دیگر ارگان‌ها قابلیت ارتجاعی خود را از دست می‌دهند.

قلب به خوبی کار نمی‌کند، استخوان‌ها ضعیف می‌شوند و متابولیسم بدن به شکل چشمگیری کاهش می‌یابد.


در کنار تغییراتی که در داخل بدن هنگام کهولت صورت می‌پذیرد و منهای سفید شدن موها که ممکن است در جوانی هم صورت پذیرد، برخی از تفاوت‌های ظاهری نیز نشان‌دهنده پیری هستند.

خطوطی که در چهره نمایان می‌شود از اولین نشانه‌های بالا رفتن سن است که سالانه میلیون‌ها دلار خرج از بین بردن آنها می‌شود.

برخی از تغییرات ظاهری اینهاست:

چین و چروک‌ها:

فیبرهایی در پوست انسان وجود دارند که کولاژن و الاستین نام دارند که به تدریج هر چه سن انسان بالاتر می‌رود قدرت خود را از دست می‌دهند.

نور آفتاب به این مرحله کمک زیادی می‌کند و باعث می‌شود که پوست انسان زودتر پیر و چروک شود.

خشکی پوست:

با بالا رفتن سن چربی و قند بدن نیز پایین می‌آید بنا بر این پوست خشک و خشک تر می‌شود.

لک‌های پیری:

لکه‌های سیاه رنگی که روی دست‌ها و پاها و صورت ظاهر می‌شوند معمولاً به علت در معرض آفتاب بودن بیش از حد در دوران جوانی است. این لک‌ها با بالا رفتن سن در نقاطی که بیشتر در معرض آفتاب بوده اند بروز می‌کند.



برای جلوگیری از نشانه‌های ظاهری که در پیری می تواند برایتان بروز کنند راه‌هایی نیز وجود دارد:

جلوگیری از آفتاب مستقیم:

نور آفتاب یکی از بدترین اثرها را روی پوست بدن می‌گذارد. یکی از عمده‌ترین آنها سرطان پوست است.

گذاشتن کلاه، عینک و قرار نگرفتن در مقابل تابش آفتاب ،نمایان شدن خطوط پیری و خشک شدن پوست را به تعویق می‌اندازد.

سیگار کشیدن:

سیگاری‌ها خیلی بیشتر در معرض چین و چروک‌های پوست هستند.

اینکه چطور سیگار در رابطه با چین و چروک پوست است هنوز مشخص نیست اما تحقیقات نشان می‌دهد که سیگاری‌ها زودتر پیر می‌شوند و این پیری از نظر ظاهری و ارگان‌های بدن است.



آخرین تحقیقات محققان نیز حاکی از آن است که پوست خانم‌ها با بالا رفتن سن، بسیار زودتر از مردان چروک می‌شود و ورزش و آرامش اعصاب، دوای درد پیری زودرس است.

در حالت کلی به افرادی پیر گفته می‌شود که سن آنها بالا رفته و سیستم‌های مختلف در بدن آنها هر کدام به نوعی کارایی خود رااز دست می‌دهند.

بالا رفتن سن بر هر کدام از ارگان‌های بدن تأثیر خاص خود را می‌گذارد و در نهایت از خوب کار کردن آنها بسیار می‌کاهد

پژوهشگران کانادایی عسل ممکن است به تسکین مبتلایان به سینوزیت مزمن کمک کند.

به گزارش هلث‌دی نیوز دانشمندان می‌گویند مواد طبیعی میکروب‌کش موجود در عسل به باکتری‌هایی که باعث این عارضه ناراحت کننده می‌شوند، حمله می‌‌کنند.

دکتر جوزف مارسان از دانشگاه اوتاوا یکی از این محققان در این باره گفت: "عسل در طب سنتی به عنوان یک پانسمان ضدمیکروبی برای زخم‌های عفونی‌شده برای صدها سال مورد استفاده بوده است."

مارسان توضیح داد که اهداف این بررسی این بود که فعالیت عسل بر روی به اصطلاح "بیوفیلم‌ها" را مورد ارزیابی قرار دادند، که مسئول عفونت‌های مزمن بی‌شمار هستند.

او گفت: "باکتری‌های معینی، عمدتا استافیلوکوک اورئوس و سودوموناس آئروجینوزا روشی را به کار می‌برند تا خودشان در برابر فعالیت داروهای ضدمیکروبی حفاظت کنند؛ آنها با زندگی کردن درون موادی به نام " بیوفیلم‌ها" که حتی قوی‌ترین داروهای ضدمیکروبی نمی‌توانند به آنها نفوذ کنند، از خود محافظت می‌کنند.

مارسان و همکارانش در آزمایشگاه عسل را بر روی بیوفیلم‌‌ها که باکتری‌های عامل سینوزیت آنها را ساخته بودند، به کار بردند. آنها دریافتند که عسل در مقایسه با آنتی‌بیوتیک‌های به طور معمول مورد استفاده در کشتن این باکتری‌‌ها موثرتر بودند.

مارسان گفت: "بررسی ما نشان داده است که برخی از انواع عسل‌، یعنی عسل مانوکا از نیوزلند و عسل سیدر از یمن، دارای خواص ضدمیکروبی قوی بر روی این بیوفیلم‌های باکتریایی هستند که بسیار قوی‌تر از اثر قدرتمندترین داروهای آنتی‌میکروبی مورد استفاده در پزشکی امروز است."

مارسان گفت این بررسی نشان داده که درمان آنها بسیار مشکل است که برخی از عسل‌ها ممکن است نقشی در درمان عفونت‌های مزمن داشته باشد.

او افزود :"این بررسی در خارج از بدن و در محیط آزمایشگاهی انجام شد و ما باید اکنون دریابیم که چگونه این فعالیت را در داخل بدن زنده در حیوانات آزمایشگاهی و متعاقبا بر روی بیماران نشان دهیم."

چرخه رشد طبیعی مو 2 تا 6 سال طول می‌کشد. در طول این دوره هر مو تقریبا یک سانتیمتر در ماه رشد می‌کند.

حدود 90 درصد مو‌های رو ی پوست سر شما در هر زمان، در این مرحله رشد قرار دارند. نزدیک به 10 درصد از موهای سر شما در هر زمان در مرحله استراحت قرار دارند. بعد از 2 تا 3 ماه موهایی که در مرحله استراحت قرار دارند، می‌ریزند و موهای جدید شروع به رشد می‌کنند.

بنابراین طبیعی است که هر روز مقداری موی سر به عنوان بخشی از این چرخه بریزد. اما ممکن است برخی افراد بیشتر از حد معمول دچار این نوع ریزش مو شوند. ریزش مویی از این نوع ممکن است در مردان، زنان و کودکان رخ دهد.

دلیل ریزش بیش از حد مو چیست؟

شماری از عوامل می‌توانند ریزش بیش از حد مو را باعث شوند. برای مثال، 3 تا 4 ماه بعد از بیماری یا جراحی سنگین، ممکن است مقدار زیادی از موی شما بطور ناگهانی ریزش پیدا کند. این ریزش مربوط به استرس ناشی از بیماری و موقتی است.

مشکلات هورمونی ممکن است سبب ریزش مو شود. اگر غده تیروئید شما پرکار یا کم کار باشد ممکن است موهای شما بریزد. این ریزش معمولا با درمان بیماری تیروئید برطرف می‌شود.

ریزش مو ممکن است در صورتی که هورمون‌های جنسی مردانه (آندروژن‌ها) و زنانه (استروژن‌ها) از تعادل خارج شوند، نیز رخ دهد. تصحیح این عدم تعادل هورمونی ممکن است در نهایت باعث توقف ریزش موی شما شود.

بسیاری از زنان از ماه سوم بارداری به بعد دچار ریزش مو می‌شوند. این ریزش مو نیز مربوط به هورمون‌ها است. در حین بارداری، میزان بالای برخی هورمون‌ها باعث نگهداری موهایی می‌شود که در شرایط عادی ‌باید می‌ریختند.

هنگامی که هورمون‌ها به میزان پیش از دوره‌ بارداری باز می‌گردد، موهای بلند شده می‌ریزد و دوره‌ی طبیعی رشد و ریزش مو مجددا شروع می‌شود.

برخی داروها می‌تواند سبب ریزش مو شود. این گونه ریزش موقتی است و وقتی مصرف دارو را متوقف کنید بهبود می‌یابید.

داروهایی که می‌تواند سبب ریزش مو شود شامل رقیق کننده خون (یا به عبارت دیگر داروهای ضد انعقاد)، داروهایی که برای درمان نقرس استفاده می‌شوند، داروهایی که در شیمی درمانی برای درمان سرطان مورد استفاده قرار می‌گیرند، ویتامین A (اگر بیش از حد مصرف شود)، قرص‌های ضدبارداری و قرص‌‌های ضد افسردگی است.

برخی عفونت‌ها می‌توانند سبب ریزش مو شود. عفونت قارچی سر ممکن است سبب ریزش مو در کودکان شود. قارچ به راحتی با داروی ضد قارچ درمان می شود.

در نهایت، ریزش مو ممکن است جزئی از یک بیماری زمینه‌ای‌ باشد، مانند لوپوس یا دیابت.

از آنجایی که ریزش مو ممکن است نشانه زودرس این بیماری‌ها باشد، مهم است که علت اصلی ریزش مو را یافت، تا بتوان آن را درمان کرد.

آیا مراقبت نامناسب از مو می‌تواند سبب ریزش مو شود؟

اگر مو هایی‌تان را دم‌اسبی یا دم موش می‌کنید یا از بیگودی سفت استفاده می‌کنید، کشیده‌شدن مو ممکن است باعث نوعی ریزش مو شود که "طاسی کششی" (traction alopecia) نامیده می‌‌شود.

اگر این کشیده‌شدن مو قبل از اینکه جوشگاه زخم روی پوست سر ایجاد شود، متوقف شود، موهای شما به وضعیت رشد طبیعی خود بازمی‌گردد. اما اگر جوشگاه به وجود آید، باعث از دست‌دادن دائمی مو می‌شود.

استفاده از روغن‌های داغ بر روی موها یا مواد شیمیایی که در فرهای دائم (perms) وجود دارد، ممکن است سبب التهاب پیاز مو شود، و به ایجاد جوشگاه زخم و ریزش مو بینجامد.

طاسی عادی چیست؟

عبارت "طاسی عادی" معمولا به معنای طاسی با الگوی مردانه یا طاسی با الگوی دائمی است.

طاسی مردانه شایع‌ترین علت ریزش مو در مردان است. این نوع ریزش مو در مردها معمولا صفتی ارثی است. مردانی که از سنین جوانی موهای‌شان شروع به ریزش می‌کند، در معرض طاسی وسیع‌تری در سنین بالاتر خواهند بود.

در طاسی مردانه، ریزش مو به طور معمول باعث عقب رفتن خط مو و بی‌مویی فرق سر می‌شود.

زنان نیز ممکن است دچار طاسی با الگوی زنانه شوند. در این شکل طاسی موها در تمام پوست سر نازک می‌شوند.

آیا پزشک می‌تواند برای توقف ریزش مو کاری انجام دهد؟

شاید. پزشک ممکن است سوالاتی در مورد رژیم غذایی‌‌تان، داروهایی که مصرف می‌کنید، بیماری‌های اخیرتان، و چگونگی مراقبت‌تان از موهای‌تان بپرسد.

اگر زن باشید، پزشک ممکن است سوالاتی در مورد چرخه قاعد‌گی‌تان، بارداری و یائسگی بپرسد.

دکترتان ممکن است بخواهد شما را مورد معاینه جسمی انجام دهد تا علل دیگر ریزش مو را جستجو کند. در نهایت. آزمایش خون یا بیوبسی یا تکه‌برداری بافتی (برداشتن نمونه کوچکی از سلول‌ها و بررسی آن زیر میکروسکوپ) از پوست سر شما ممکن است مورد نیاز باشد.

آیا درمانی برای ریزش مو وجود دارد؟

بسته به نوع ریزش موهای‌تان می‌توان برای آن راه درمان پیدا کرد. اگر داروها دلیل ریزش موهای‌تان است، ممکن است پزشک داروی‌تان را عوض کند. تشخیص و درمان عفونت می‌تواند به توقف ریزش مو کمک کند. تصحیح اختلال هورمونی ممکن است از ریزش موهای بعدی جلوگیری کند.

برخی از داروها ممکن است از پیشرفت طاسی عادی یا طاسی مردانه را کند کنند، یا از پیشرفت آن جلوگیری کنند.

محلول موضعی ماینوکسیدیل (نام تجاری: Rogain) که بدون نسخه قابل تهیه است. این دارو به طور موضعی بر روی پوست سر استعمال می‌شود. هم مردان و زنان می‌توانند از این دارو استفاده کنند.

داروی دیگر برای درمان طاسی، فیناستراید (نام تجاری:Propecia) است که تنها با نسخه قابل دسترسی است. این دارو که به صورت قرص عرضه می‌شود، تنها برای مردان تجویز می‌شود.

ممکن است حداکثر 6 ماه طول بکشد تا معلوم شود این داروها بر روی شما تاثیر دارند یا نه.

اگر درمانی برای نوع ریزش مویی که شما دارید، در دسترس نباشد، می‌توانید یا مدل موی‌تان را عوض کنید یا از کلاه‌گیس، هرپیس، بافتن مو یا جایگزینی موی مصنوعی استفاده کنید.